نگرشی بر الگوهای همدیدی مولد بارش سنگین در استان مازندران

بارش در میان رویداد های اقلیمی با توجه به نقش حیاتی آن اهمیت ویژه ای دارد و نسبت به پدیده های اقلیمی دیگر از پیچیدگی رفتاری چشمگیری برخوردار است. بارش سنگین به عنوان عاملی در بروز حوادث طبیعی مانند سیل مطرح است. به منظور یافتن مکانیسم و الگو های موثر در بارش سنگین در استان مازندران، داده های حداکثر بارش روزانه ایستگاه های سینوپتیک استان مازندران (رامسر، بابلسر، نوشهر، قائم شهر، ساری، آمل، سیاه بیشه) در طول دوره آماری بلند مدت استخراج شد و سپس داده-های بارش بیش از 50 میلیمتر مشخص گردید. داده های بارش بیش از 50 میلیمتر وارد محیط نرم افزاری smada شده و با توزیع نرمال و پیرسون تیپ 3 مورد ارزیابی قرار گرفتند، در نهایت احتمال وقوع بارش های سنگین با دوره برگشت 2، 3، 5، 10، 25، 50، 100 و 200 سال تعیین شد. برای تحلیل همدیدی، از نقشه های سینوپتیکی تراز متوسط دریا و 850 و 700 ژئوپتانسیل متر و امگای 850 و 700 ژئوپتانسیل متر استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که بارش بیش از 50 میلیمتر با سامانه های پر فشار شرق و شمال اروپا و پر فشار سیبری ایجاد شده اند که با وجود زبانه پر ارتفاع بر روی کرانه جنوبی خزر و استقرار پر ارتفاع در سطح 850 ژئوپتاسیل متر و قرارگیری ناوه ای در شرق تا شمال غرب ایران در سطح 700 ژئوپتانسیل متر همراه است.